تاریخ شهادت حضرت علی علیه السّلام
تاریخ شهادت حضرت علی علیه السّلام
مشهور میان علمای شیعه آن است
که در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان سنۀ چهلم ازهجرت
در وقت طلوع صبح حضرت سیّد اوصیا علی مرتضی علیه السّلام
از دست شقی ترین امّت ،ابن ملجم مرادی لعین ضربت خورد ،
و چون ثلثی از شب بیست و یکم آن ماه گذشت
روح مقدّسش به ریاض جنان پرواز کرد
و مدّت عمر شریفش شصت و سه سال بوده ،
ده ساله بود که حضرت رسول صلّی الله علیه وآله وسلّم
به پیغمبری مبعوث گردید
و به آن حضرت ایمان آورد
و بعد از بعثت ، سیزده سال با آن حضرت در مکّه ماند
و بعد از هجرت به مدینه ، با آن حضرت ده سال در مدینه بود
و پس از آن مصیبت حضرت رسول صلّی الله علیه وآله وسلّم
مبتلا شد
و بعد از آن حضرت سی سال زندگانی فرمود ،
دو سال و چهار ماه در خلافت ابوبکر و یازده سال در خلافت عُمر
و دوازده سال در خلافت عثمان بسر برد .
و خلافت ظاهریّۀ آن حضرت قریب به پنج سال طول کشید
و در اکثر آن مدت با منافقان مشغول قتال و جدال بود
و پیوسته بعد از حضرت رسول صلّی الله علیه وآله وسلّم
مظلوم بود
و اظهار مظلومیت خویش می فرمود و از کثرت نافرمانی و نفاق
مردم خویش دل تنگ بود
و طلب مرگ از خدا می نمود
و کرّةً بعد کرّةً از شهادت خود به دست ابن ملجم خبر می داد
و گاهی می فرمود که چه مانع شده است بدبخت ترین امّت
را که محاسن مرا از خون سرم خضاب کند .
و در آن ماه رمضانی که واقعۀ شهادت آن جناب
در آن ماه اتّفاق افتاد
بر منبر ، اصحاب خویش را اعلام فرمود که :
«امسال به حج خواهید رفت و من در میان شما نخواهم بود .»
و در آن ماه یک شب در خانۀ امام حسن علیه السّلام
و یک شب در خانۀ امام حسین علیه السّلام
ویک شب در خانۀ جناب زینب سلام الله علیها دختر خود
که در خانۀ عبدالله بن جعفر بود افطار می فرمود
و زیاده از سه لقمه تناول نمی فرمود ،
از سبب آن حالت می پرسیدند و می فرمود :
«امر خدا نزدیک شده است می خواهم خدا را ملاقات کنم
و شکم من از طعام پر نباشد .»
و بعضی نگاشته اند : یک روز از بالای منبر به جانب
فرزندان امام حسن علیه السّلام نظری افکند و فرمود :
« ای ابامحمّد از این ماه رمضان چند روز گذشته است ؟ »
عرض کرد : سیزده روز! پس به جانب امام
حسین علیه السّلام نظری کرد و فرمود :
«ای اباعبدالله از این ماه رمضان چند روز باقی مانده ؟ »
عرض کرد :
هفده روز! پس حضرت دست به محاسن شریف خود زد
و در آن روز لحیۀ آن جناب سفید بود و فرمود :
« وَالله لَیَخضِبُها بِدَمِها اِذِ انبَعَثَ أشقیها .»
«بخدا قسم که اشقی امّت این موی سفید را
با موی سر خضاب خواهد کرد.»
پس این شعر انشاد فرمود :
اُریدُ حَیاتَــهُ وَ یُریــدُ قَتلــی
ذیرَکَ مِن خَلیلِکَ مِن مُرادٍ
**********
گروه دین و اندیشه
مهدیه و مسجد مقدس حضرت صاحب الزمان (عج)کرمان
